Oke, hoewel ik absoluut geen persoon voor dagboeken ben, dat blijkt uit de frequentie waarmee ik tot op heden aantekeningen over mijn reis heb gemaakt, zal ik nu ik hier op de boot zit toch het een
en ander op papier zetten. Aangekomen met het vliegtuig in fiji stap je het humide klimaat in zodra je het airconditioned vliegtuig verlaat. De hitte is heerlijk, binnen 20 seconden plak je over je
hele lichaam. Het is niet zozeer het plakkende gevoel dat me in een nog beter humeur brengt. Het is het idee dat je op een exotische plek bent, dat door het klimaat als het ware wordt bewezen.
Eindelijk een Fiji stempel in mn paspoort, jeeeej!, nu checken hoe de shuttlebus ons naar ons eerste hotel (ja ik noem het maar zo, ook al is het eigenlijk een hostel, de kwaliteit is een hotel
waardig) brengt. Vervolgens eten nina en ik nog een hotdog en dan laten we onze rugzakken dragen door locals alsof we blanken zijn in nederlands indie in de 19e eeuw. Wauw, wat een geweldig hotel.
Vrijwel het eerste wat nin en ik doen is het zwembad in, dat gelukkig wordt gekoeld. De zeetemperatuur is als die van een jacuzzi, ergens in de dertig graden celsius. Een kabbelend watervalletje naar
het zwembad, zicht op de zee, palmen en hangmatten, zalig. Voordat we eten neem ik een cocktail, nina milkshake, en vervolgens beginnen we aan het feestmaal. Alle bediendes zijn zo behulpzaam, je
hoeft gewoon niets zelf te doen. Na het eten is er een show van lokale bewoners die dansen op fiji muziek, levensgevaarlijke acts uithalen en met vuurstokken spelen alsof het niets is. Vroeg op de
volgende dag, ei ontbijtje en de bus in naar de boot. Het probleem is alleen dat het extreem hard regent. Je kunt de druppels nauwelijks onderscheiden. Als ik uit het raam kijk zie ik dat de weg in
een rivier is veranderd. Bidden dat het verbetert. Van de bus op de boot, op een andere boot en je bent op een eiland met een diameter kleiner dan 100 meter. Eerst worden we naar een 30 share
dorm gebracht zonder muren en met een dak dat lekt. Mazzel, want mijn kluis was kapot dus ik, en daarom ook nina, sebastian en robert, krijgen een andere dorm. Dit keer met goed dak en muren. Goddank
een droog bed. Nu is het enige probleem dat we op een episich eiland zitten met gietende regen. Ik denk dt het prachtig is als we goed weer hebben. Laten we maar afwachten. We doden de tijd tot lunch
met de boel verkennen, je raadt het al: snel gebeurd, en spelletjes spelen op ipads en computers. Basti heeft age of empires II! Bovendien heb ik een heerlijk boek, vier eigenlijk, en heb nog bijna
7000 pagina's te gaan. Dan is lunch, wow, die lui hebben echt veel keus. Er is fruit vlees aardappels, salade. Hmmmmm. De rest van de dag gaat langzaam voorbij, maar mn boek wordt steeds leuker, dus
dat is fijn! Voordat we beginnen met dinner drinken we wat biertjes in de bar, trouwens echt grappig om met je voeten in het zand bier te drinken. Avondeten weer heerlijk uiteraard en daarna hebben
we bierspellen gespeeld. Was niet veel soeps hier in fiji, in aussie was het leuker. Oke, volgedne dag ontbijtje, aaight. Te chille omelet en pancakes gewoon. Het weer mag dan nog steeds slecht zijn,
maar het eten wordt er zeker niet minder op. Vandaag gaat redelijk hetzelfde als gister. Basti en ik maken in de 5 min dat het droog is een rondje rond het eiland. Echt grappig, na dit krijg je pas
echt een idee van de grootte van het eiland waar je op verblijft. Voor de rest heb ik niet zoveel toe te voegen. We wachten voornamelijk tot het weer beter wordt. Vanochtend staan we relatief vroeg
op en na weer zo'n zalig ontbijt stappen we op de boot naar ons nieuwe eiland. Het mooie van vandaag is het weer! Ja yep yo, de zon schijnt! Snel wat foto's maken en nu zit ik op de boot te
schrijven. We gaan van beachcumber naar waya lailai. Na een tijdje begint de boot toch wat heviger te schommelen en ik moet me concentreren om niet ziek te worden. Als we aankomen is het weer nog
steeds goed. Paradijselijk. Dat is het woord wat dit eiland het best beschrijft. Palmen en hangmatten op het strand. Het einde van een koele kreek. En daarachter de bungalows en dorms, alles in
exotische stijl, met rieten daken gebouwd. Na een grappige intro van een local met een sterk inboorlings accent dumpen de nieuwkomers hun spullen in de dorm en gaan we voor lunch. Onderweg maak ik al
een praatje met wat mensen hier die er al langer zijn. De lunch was is super relax. Op een terras kijk je uit over de zee en twee eilanden, dichtbij en ver weg. De fijimensen nemen het verzorgen van
de gasten hier zelfs een stapje verder dan op beachcumber. Op waya lai lai maken ze het bord klaar en hoef je niet eens op te staan voor een buffet. Het goede aan het eten hier is dat ze veel
vruchten bij serveren. Op fiji is papaya volgens mij de meest voorkomende vrucht. Gelukkig vind ik het lekker! In dit geval hadden we overigens ook worstjes, rijst, een lekkere saus, omelet en een
stuk cocosnoot. En natuurlijk de papaya. Met mn nieuwe vrienden maak ik na het eten een duik in het blauwe water, speel wat volleybal en lees mijn steeds spannender wordende boek op een hangmat onder
de palmen in de schaduw. Je hoort de kalme zee haar golven en het getjirp van vogels. Ik realiseer me dat ik zo'n beetje het toppunt van mijn bestaan heb bereikt. Beter dan dit gaat het gewoon niet
worden. In de namiddag ga ik toevallig naar mijn kamer en dan begint het toch te regenen. Naja, in ieder geval de eerste zon te pakken gehad vandaag dus ik ben niet treurig. Ik lees wel verder in mn
bed. Ook maak ik een ketting voor Eline van de schelpen die ik zojuist heb gevonden op het strand. Secuur werkje en het resultaat loont. Met etenstijd klinkt het houten instrument van marie, de
moeder van ons resort. Het gaat gepaard met haar stem:"dinner's ready!" Als ik naar buiten stap realiseer ik me dat het helemaal niet meer regent. De druppels die ik van binnen zag kwamen van het
rieten dak. Het was dus maar een korte bui geweest. Inmiddels is de lucht alweer blauw. Yes! Lekker eten, fiji biertje erbij, en lachen met de andere tijdelijke bewoners van het eiland. Daarna spelen
we kaartspelletjes en als een van de eerste ga ik uiteindelijk richting de dorm. Chiiill, vandaag weer lekker weer. We worden ontwaakt door het grappige geluid van marie en als een pavlov hond loopt
het water me al in de mond. Ontbijtje gehad an daarna klaarmaken om te gaan snorkelen. Geweldige ervaring hier. We zien veel reefsharks, ja, die met de witte vin, en talloze andere vissen en koralen.
Zicht is ongeveer 25 m schat ik, immens. Iedere keer weer geniet ik daarvan. En het water is ongelofelijk warm. Zelfs op de bodem is het nog steeds erg aangenaam! Een van die imboorlingen schiet op
een gegeven moment met een handharpoen een klein visje neer en lokt daarmee nog meer haaien. Brutaal als ie is grijpt ie dr plotseling een vast en als een van de weinige aai ik de haai. Overigens
duik ik graag met een diepe hap adem om tot soms wel 10 meter diep te gaan. Oog in oog op zo'n moment met een haai geeft ook echt een kick zeg. Na het snorkelen nog even chillen op het hemelse
strand. Niet normaal mooi als je op zo'n hangmat ligt dat er dan zo'n random neger naar je toekomt met een kokosnoot. "3 dollars only". Moet je toch ook een keertje gedaan hebben. Dus binnen een 10
seconden hakt ie dat ding open met een soort samurai zwaard en drink je met de anderen verse cocosmelk. Een meer exotisch gevoel kun je niet krijgen. Na de lunch gaan drie meiden en ik in de leer bij
locals over het weven van armbanden. Ik heb er een voor mam, pientje en mezelf gemaakt en een boekenlegger voor pap. Ook heb ik nog een halsbandje gekocht. Tsja, daarna weeeer chillen zwemmen hangmat
lezen en nu een beetje schrijven. Net had een van de booys een kokosnoot te pakken gekregen en die hebben we toen ook nog gedeeld. Ah, daar klinkt het houten instrument weer. Ook toevallig, ben net
klaar met schrijven. Ben benieuwd wat voor vanavond op het menu staat! Vandaag gaan we naar het nieuwe eiland. 's Ochtends hebben we de tijd dus kunnen we op ons gemakje inpakken en nog wat chillen
voordat we weer op de boot stappen. Het nieuwe eiland is top. Zoals gewoonlijk staan de mensen ons weer zingend op te wachten en worden we naar onze dorms geleid. Daarna snel lunch pakken: pizza!
Helaas groentenpizza, maar nog steeds pizza. Omdat er geen speciaal activiteit op t programma staat vandaag kunnen we lekker aan het zwembad genieten van een boek en de zon. Zo nu en dan even dippen
en dan weer lezen. Na een tijdje ga ik toch maar naar een hangmat op het strand, je moet toch voor wat afwisseling zorgen. Na zo'n dagje niets doen krijg je toch honger, dus een voorafje voor het
hoofdgerecht was zeer welkom. Na het eten treedden wat dudes op met een traditionele fiji dans en daarna leren ze ons de basics. Is leuk om met iedereen op muziek wat grappige moves uit te voeren.
Ook al is het ontbijt hier niet veel soeps gaan mandy, nina en ik erna toch opuit om het strand aan de andere kant van het eiland te zoeken. Er zou een pad zijn dat ons over de berg leidt en ons bij
een hemels strand brengt. Op weg komen we een moeder dochter koppel tegen en twee andere australische meisjes. We kennen ze al dus het is gezellig samen lopen. Bovendien kennen de aussies de weg
sinds ze gister al waren gegaan. De anderen hebben snorkelgear bij zich, daar hebben wij totaal niet aan gedacht. Toeval treft dat de australische meiden toch vroeg weg moeten, dus wij kunnen hun
gear daarna lenen. Het strand is denk ik het mooiste strand wat ik in mijn leven heb gezien. Tot nu toe. Blauw, helder water. Aangezien je temidden van een baai staat, groen bos aan de zijkanten en
uiteraard bijna wit zand onder je voeten. Het water is koel maar warm genoeg om er uren in te blijven. Dat doe ik dan ook. Eerst zwemmen we rond, als goden. Het gevoel dat er door me heen gaat is
goddelijk. De combinatie van het zicht, het water om je heen, de vissen en je vrienden. Fantastisch. Na een tijdje kunnen we de snorkels en flippers overnemen en gaan eerst Nna en ik en vervolgens
ook Mandy naar het reef. Zoals verwacht inmiddels is het weer schitterend en we zien nu zelfs octopussen en een van die vissen die zichzelf opblazen als ze bang worden. Dan steken er stekels uit
overal over hun lichaam. We gaan optijd terug voor de lunch en daarna wachten we relaxed af op een ander hoogtepunt van de dag: massaaaaaage!!:D Toppie top is dat zeg. Zo'n grote negerin die je
helemaal massert met kokosnoot olie. Ik viel bijna in slaap tijdens de 1 uur lange massage en toen ze klaar was vond ik het erg jammer. Ik had net nog een eind in de zee gezwommen en nu ben ik aan
het schrijven om zometeen naar het avondeten te gaan. Schrijf snel weer verder! De nieuwe dag, just another day in paradise.. Vandaag gaan we van korovue naar coral view. 's Morgens uiteraard nog wat
hammettime en daarna op de boot. Als we vanuit de verte onze nieuwe verblijfplaats zien bekruipt ons al een nieuwsgierig gevoel: kan het werkelijk nóg mooier? Coral view's a true stunner, definitely.
Het zonnetje schijnt lekker als we voet aan wal zetten (nog steeds niet echte regen gehad sinds beachcumber, onwaarschijnlijk gelukkig). Met een verse jus horen we de uitleg over het eiland aan en
beginnen we vervolgens aan onze currie als lunch. Hoewel ik het niet precies kan thuisbrengen meen ik kruiden te herkennen die paps ook gebruikt. Deze, volgens mij, vegetarische currie met vruchten
was werkelijk verukkelijk. Onze dorms zijn goed en al snel liggen we in het water, snorkelen we wat en vervolgens bruinen we op de ligstoelen op het gras aan de rand van het strand. De mensen die we
hier ontmoeten zijn super aardig en eigenlijk al tijdens de lunch hebben we een groep gevormd. Twee patserige canadezen, echt grappig, een andere canadees, wat nederlanders en zwitsers en duitsers.
We chillen de rest van de middag en ik neem een milkshake, lekkerste ooit, thee water en bier tot aan het avondeten waarna wat spelletjes spelen. Uiteindelijk roept een local dat er een schilpad die
eitjes legt is gespot. Onmiddelijk bedenk ik me dat het onzin moet zijn, want het is absoluut niet het seizoen ervoor. Nina had het zich ook al bedacht, maar toch nieuwsgierig gaan we met de rest
mee. Op het strand ligt een schild met zeewier eromheen en dit ziet er al nep uit. Toch zit die fiji vent de hele tijd te praten over hoe alles in zn werking gaat en over hoe zeldzaam het is. Als die
zegt dat die het hoofd tevoorschijn probeert te halen heeft die me vrijwel overtuigt dat het dan toch een echte schildpad is. Op dat moment schiet er een vent onder vandaan om ons te laten schrikken.
Die negers allemaal lachen, maar ik moet toch eerlijk zeggen dat ik het niet echt een leuke streek vind. Het is echt een van mijn grootste hopen om dit ooit te kunnen meemaken en dan maken zij er
zo'n grap van.. Afijn, daarna hebben we nog wat gedronken en zijn we uiteindelijk naar bed gegaan. Vandaag staan we redelijk vroeg op om na een ontbijtje, beter dan op korovue, op de water taxi te
stappen. We hebben een fantastische trip voor de boeg. Persoonlijk kan ik de film Blue Lagoon niet goed herinneren, maar een gedeelte ervan speelt zich af in een grot. Die gaan wij bezoeken vandaag!
Na drie kwartier op de boot zijn we op de plaats van bestemming: een prachtig eiland. Eigenlijk is het moeilijk om te zeggen welk eiland nou mooier is dan het andere, maar dit was echt een mooie
plek. We krijgen een duikbril en met mij toevallig voorop lopen we tussen de rotsen naar een grot. "Just keep going on, Christian!" (ze kunnen hier de T niet goed uitspreken:p) Bukkend voor lage
rotsen en voorzichtig om niet uit te glijden komen we aan bij een, wat oogt, diepe waterpoel. "Just keep going on, Christian!" klinkt het weer, dus ik spring er maar gewoon in. Poeh, het was geen
zeewater, maar zoet water, dus de temperatuur was lager dan ik had gedacht. Ik riep al naar de anderen: "aaahhh, cold!!!" De anderen zijn iets meer reluctant dan ik, maar als de leuke canadees,
david, er ook in springt, volgen er meer. Ik zwem maar gewoon door, nog steeds als leider van de groep, tot ik twee dudes tegenkom. Het is prachtig. Te zwemmen in een cave geeft echt een gigantische
kick. Ik moet eerlijk zeggen, achteraf gezien heb je echt wel wat swimmskills nodig voor deze trip, maar de meesten van ons hadden dat wel. In ieder geval, als de eerste tien mensen hebben verzameld
worden wij in een hoekje apart genomen. Aangezien ik voorop ben zegt die dude tegen mij: "take deep breath, my friend, and swim to the light." Ik denk echt, oke ik moet nu gaan duiken? Die vent houdt
zn hand op mn hoofd en gaat kopje onder. Ik natuurlijk ook. Onder water is het best donker, maar ik zie verderop, onder alle rotsen een lichtje. Ik zwemmen zwemmen zwemmen natuurlijk. Boven me zie ik
massief rots en ik realiseer me dat ik echt onder die rotsen doorzwem. Dan kom ik bij het licht en zie ik eindelijk een plek waar ik naar boven kan. Bam, ik kan weer ademen en ben ik een pikdonkere
ruimte. De neger met de zaklamp vraagt of alles goed gaat en na mijn bevestiging gaat ie weer onder om de volgende duiker op te vangen. Dat moment is het weer pikdonker en kan ik niets doen dan
watertrappelen. Eng, maar ook een fantasische ervaring en zodra meer mensen komen is het toch super gezellig. Ook beginnen mijn ogen wat meer te wennen en kan ik toch meer zien dan eerst. We hebben
een lol daar met zijn allen, en als iedereen er is, op een meisje na die paniekte tijdens het onderwater gedeelte en terugmoest in ademnood, zwemmen we verder. Prachtig mooi is dit. De temperatuur
van het water merk je al lang niet meer en het zwemmen is zalig. We schreeuwen en maken echo's en half bang half blij verkennen we de hele grot. Terugzwemmen was gemakkelijker, omdat je dan naar het
zonlicht zwemt en meer overzicht hebt. Onderwater zie je dat het toch wel erg diep is. Terug in de eerste grot genieten we van de omgeving weer. We klimmen op de zijkanten en springen en splonzen
weer het water in. Ook ben ik helemaal naar de bodem gezwommen, is misschien iets te diep dit keer want ik moet een minuut uithijgen als ik weer boven kom. Maar iedereen wel juichen natuurlijk! Ik
denk dat dit echt rond de 15m is. Als we weer teruggaan is het zeewater zalig warm. We hebben nog wat tijd om het koraal te bezichtigen, maar dan gaan we toch weer terug. Compleet uigehongerd komen
we aan. Gelukkig staat er een schitterende tevens gigantische sandwich met weet ik wel niet wat erop op ons te wachten. Tijdens de lunch begint het te regenen. Maakt ons eigenlijk niet zoveel meer
uit. Ik lees een groot gedeelte van de dag, speel kaarten en praat met iedereen. Uiteraard onder het genot van de creme brulee milkshake. De avond verloopt zoals gisteren, alleen nu zijn er
meer drank en spelletjes bij betrokken. Eten is trouwens nog super relax weer. 's Avonds ongeveer 1 uur naar bed, ik ben uitgeteld.. Vroeg op vandaag, snel ontbijt en uitchecken. Nu is het even
droog, maar vannacht heeft het veel geregend en er is nog een cycloon op komst, dus dat belooft wat. Ik lees en schrijf nu, zo gaan we wat lunchen en dan op de boot naar mantaray! Vlak voordat we de
boot opstappen wordt ons goed en slecht nieuws gemeld. Het goede nieuws is dat de cycloon die op fiji af stevende een andere richting heeft genomen en dus geen echte bedreiging meer vormt. Het
slechte nieuws is dat er nu een nieuwe cycloon op fiji af komt. Nice. De boottrip is dit keer een stuk wilder dan de andere keren. Ik heb het gevoel dat we zo nu en dan zelfs vliegen en de pukebags
worden in een rap tempo rondgebracht. David houdt het op een gegeven moment niet meer en na zo'n vier zakjes man te hebben gemaakt verhuist de arme jongen naar de achterkant van de boot. Uiteindelijk
komen we natuurlijk wel aan op mantaray. Dit is ook weer een prachtig eiland. Enige nadeel is dat het nu erg hard regent. Wel zijn er erg aardige mensen, dus we voelen ons direct welkom. In de dorm
hangt boven ieder bed een klamboe. We zijn dus gewaarschuwd. Gelukkig heb ik genoeg musquitospray. We brengen vandaag door met kaartspelletjes, treurige blikken naar buiten werpen en lezen. Opzich
best goed, want iedereen is redelijk moe. Met het avondeten worden we aangenaam verast, ons wordt werkelijk een feestmaal voorgeschoteld. Eerst soep, een voorafje en dan de derde gang. Het een nog
lekkerder dan het ander. Na nog even lekker uitgebuikt te hebben zijn er nog wat spelletjes in de lounge, maar eerlijk gezegd stelt dit niet zoveel voor. We besluiten daarom vroeg naar bed te gaan.
Vandaag lekker ontbijtje en daarna snel uitchecken. Ik wil graag een keer duiken in fiji en zover heb ik de kans nog niet gehad. Hier is het gelukkig mogelijk en zonder al te veel moeite sta ik klaar
met mijn divemaster in onze divegear. Het regent niet maar toch is het niet verstandig om met de boot uit te varen. Storm is namelijk op komst. Daarom doen we een duik vanaf de kust. Je zwemt dan
eerst naar het diepere gedeelte en daalt dan af. Ik ben blij dat ik toch een keer heb gedoken in fiji. Het koraal hier op mantaray is niet zo bijzonder, maar we zien een grotere lion fish dan ik ooit
heb gezien, prachtig dier. Verderop schiet een verscholen stingray voorbij en later vinden we een octopus. De divemaster laat zien dat als je met je hand dichterbij komt het dier van kleur verandert.
Het is zo een raar en mooi gezicht, normaliter is die zwart, maar in een soort verdedigingsmode krult ie een beetje en wordt ie wit. Ik probeerde het natuurlijk ook uit maar na twee keer grijpt de
octopus mijn vinger. Ik schrik me echt een ongeluk, dit zuignappen zijn best sterk. Gelukkig niks aan de hand, kom gemakkelijk los en vervolgens gebeurt de divemaster hetzelfde.;) Na de duik van 50
min, 18m, begin mn ademhaling steeds beter te beheersen onderwater, wachten we lekker in de lounge tot de boot komt. Het is zoals verwacht weer een bumpy ride en op de boot komen we te weten dat ons
volgende eiland te gevaarlijk is om heen te gaan. Daarom gaan we de laatste twee nachtjes weer naar beachcumber. Omdat we nog weten van de eerste keer dat de grote dorm niet veel sterren verdient,
vraag ik brutaal of we weer in onze oude kamer kunnen. Dit is niet mogelijk, maar er is uiteindelijk wel een vier dorm beschikbaar en die blijkt ook nog eens onbewoond te zijn. Nina en ik hebben dus
onze eigen kamer zonder 90$ extra te betalen, toch mooi meegenomen! Zoals verwacht is sebastian nog steeds op het eiland en het is leuk om weer met hem te chillen. Vanwege bed bugs was hij
overgeplaatst naar een privedorm en dat is helemaal relax. Lekker eten en 's avonds feest, pretty standard on beachcumber. Vandaag is echt een nietsdoen dagje. Basti en ik spelen spelletjes op zn
computer en mijn ipad, kijken wat two and a half men en lopen een keertje rond het eiland. Uiteraard missen we geen maaltijd en tegen de avond drinken we nog wat biertjes. Zojuist hebben we ontbijtje
gehad en zijn we uitgechecked. Ik zit nu op de boot en de helft van de passagiers is ziek en kotst en crepeert vanwege de golven. Hoop dus dat we snel aankomen op nadi. Daar hebben we nog een dagje
en dan gaan we morgen met het vliegtuig terug. Wat schieten de dagen voorbij hier. Ik heb nog steeds geen idee welke dag het vandaag is. Die kennis raak je vrijwel direct kwijt als je voet aan fiji
zet. Ik ben benieuwd of het weekend is als we weer terug komen in brissie!
Reacties
Reacties
Mike, thomas & Lars van Heel
04 feb. 2012, 12:46
Wat een heerlijk lang verhaal om te lezen, jongen wat maak je toch geweldige dingen mee. Ik wou dat ik bij je was! Misschien als ik terug denk aan de Dominicaanse Republiek en de eilanden die ik daar heb gezien, dat komt misschien in de buurt. Uitgestrekte spierwitte stranden, warm water,blauwgroen helder water, palmbomen, hangmatten, gewoon hemels!
Dat duiken is niet helamaal mijn ding maar ik kan me voorstellen dat het geweldig moet zijn. Tristan dit maak je maar 1 keer mee in je leven! Onthoud alle dingen goed voor later, dat is het enige advies wat ik je kan geven. Je krijgt de hartelijke groeten van Lars en Thomas en ze missen je enorm, wanneer komt Tristan nou weer thuis is het enige wat ze vragen!!!
Even een update vanuit Nederland, het is stervens koud, vannacht hadden we ruim 17 graden vorst. Gisteren is er een flink pak sneeuw gevallen, zo een 10 centimeter en vannacht gaat het 20 graden vriezen, nu om half een is het nog -11 graden buiten. Mooi zonnig dat wel maar echt heel erg koud, ook mooi, lol!
De vooruitzichten zijn dat het nog koud blijft, zeker nog een week maar niet meer zo extreem als nu, en er komt zeer waarschijnlijk geen elf steden tocht (er ligt teveel sneeuw en soms waait het te hard, jammer dat wel!!)
Ik was heel blij om weer wat te kunnen horen op deze manier van je, altijd fijn om je verhalen te lezen, houd je taai en geniet van al het moois dat je ziet en mee maakt, ik ben super jaloers op je, de hartelijke groeten van Mike, Thomas en Lars
Marianne
05 feb. 2012, 13:22
Ha lieve Tris,
Inderdaad een heerlijk lang verhaal, met veel leuke details en knap en "echt" geschreven. De tegenstelling kan op het moment niet groter zijn met het winterse weer hier in Nederland...
Wel fijn om je stem na zo lange tijd weer gehoord te hebben.
Nu de laatste fase van de "vakantie"reis, de Great Ocean Road. Kan me voorstellen dat het erg leuk was om Leandro, Liz en Nick weer te zien!
Geniet van het samenzijn met hen, mooie plekken en hopelijk redelijk goed weer.
We denken aan je, veel liefs van ons allen, M.
van Heel-Stavast
17 feb. 2012, 17:23
Nou Tris, jij hebt wat meegemaakt.
Als ik je moeder was, zou ik de hele nacht wakker liggen:zwemmen met haaien , gegrepen worden door een octopus, hard zwemmen onder water en cyclonen op komst! In elk geval geweldige avonturen. Misschien zit je al in het vliegtuig naar "brissie".Vlieg je naar Engeland?? Ik moest wel lachen om al die boeken die je las. Vroeger moest je verplicht een aantal bladzijden per dag lezen van je vader, wat je niet leuk vond.
Ik hoop, dat dit bericht je nog bereikt, want er gaat wel eens iets mis met het verzenden. Addy