Maandag 14 mei 2012. Oke, ik zit nu in de trein van bundy naar brissie, ongeveer ter hoogte van fraser, iets zuidelijker van maryborough. Berlin calling van paul kalkbrenner op mn ipad aan het luisteren. Buiten is het prachtig weer. De zon schijnt en het is zo'n 22 graden. De temp loopt nog op en zal wellicht richting de dertig komen vandaag. 't Is kwart voor twaalf qld time, en ik voel me heerlijk. Zo nu en dan overbruggen we riviertjes en de altijd groene omgeving geeft je een gevoel van ultieme vrijheid. Het gebied waar ik doorheen rijd is op een aantal farms na ongerept. Ik bedacht me zojuist dat dit een van die dingen is die nederland mist. Je kunt hier uren lang rijden en niets anders zien dan natuur, hier en daar wat boerderijtjes en hoppende kangoeroes.  Ik laat bundaberg achter me na twee en een halve maand. Vanochtend was ik iets eerder opgestaan, 5:15am, om mn vrienden uit te zwaaien. Het voelt vervelend altijd, afscheid, maar velen ga ik de komende weken op verschillende andere plekken nog zien. Tevens voelt het fijn te weten dat er een sterke band is ontstaan met iedereen. Naast het werken op de fruitfarms wat veel volle dagen in beslag heeft genomen, zijn we 's weekends vaak uitgegaan en hebben we met grote groepen gevoetbald. Afgelopen zaterdag was een franse jongen jarig en dat, in combinatie met mijn afscheid en dat van enkele anderen, hebben we uitbundig gevierd. Ik denk dat ik het ergens wel ga missen, de vieze, maar drukke hostel; het zware maar goed verdienende werk. Iets voor drieën zal ik in brissie aankomen. Had alvast een kamer gereserveerd in een chille hostel en ga dan direct naar de kapper. Ik kijk er naar uit om af te spreken met mijn vrienden in de stad en kan ook niet wachten om in cairns met bas de hort op te gaan. We gaan daar een week lang feesten en een dagje het tropisch regenwoud in. En dan heb ik dan nog niet eens het leukste gedeelte gehad, want de 27e vertrek ik naar bali en lombok. Vier weken lang goedkoop papradijs samen met dave, michiel en wellicht zelfs nog twee andere nederlandse jongens die ik in bundy heb leren kennen. Foto's door de ruiten maken lukt niet echt goed. Het is jammer dat jullie nu niet zien wat ik zie. Groene vlaktes met groepjes bomen hier en daar. In de verte een kleine berg ook bedekt met groene loofbomen. Veel gum trees zie je hier ook. Uit ervaring weet ik dat je buiten de trein zo nu en dan ook het onmiskenbare gekakel van kookabura's kunt horen. Ik zie ze hier zitten in de gum trees. Tussen de vlaktes met hoog gras kabbelen riviertjes die soms uitmonden in bredere stromen. Hier en daar wat plasjes met water, iets te klein om een meer te noemen maar ook te groot voor een vijver. Knipper met je ogen en je komt langs een veeboerderij, waar groepen runderen grazen in de zon. Ze realiseren het zich misschien niet allemaal, maar ze hebben het verdomd goed voor elkaar die beesten. Ruimte, gras, water en zon. Ik hoop zo nog een kangoeroe of een koala te spotten. Die leven in het wild hier. Als je goed op de eucaliptus bomen let zie je die luie beesten wel eens zitten. De kans de je ze in actie ziet is echter zo'n een uit zes aangezien ze twintig uur per dag slapen. En de kangoeroes zijn ook heel leuk. Hoppend van de een naar de andere plek, het zit er erg grappig uit allemaal. Nou, toch nog even iets op papier gezet, ik zal kijken of ik het kan uploaden naar mn weblog. Het was eigenlijk van een briefje voor mezelf overgelopen in een weblogupdate. Iedereen de groeten en tot horens!