Dear Australia, today, I too am going to leave you. But first I'd like to thank you for everything. For the wonderful friends you've introduced me to, the beautiful places you've shown me and the
freedom and happines you've brought into my life. Not only did you give me the opportunity to let me explore you, you have also made me explore myself. You gave me a reason to appreciate every single
moment in life. However, that what has brought us together, inevitably pulls us apart as well. My urge to go on finds itself stronger than my desire to stay. Back home, family, friends and a new life
await me. Yet remember, Australia, you'll always have a special place in my heart. So I won't say farewell. I say: see you later, take care..
I wrote an email to a friend of mine about the first night in bali, so i sort of converted that into an update. I'm sitting on the balcony of my hotelroom (6$ pppn) enjoying the morningwarmth/
humidity of denpasar, bali. I slept brilliant last night in a kingsized bed i share with dave. Michiel arrived surprisingly early yesterday evening. He had found us without any problems. I feel
fantastic. I remember the smell of indonesia from a few years ago. That layer of sweat all over your body that follows you anywhere. The people that run the hotel are very nice. They even serve meals
every time of the day, from which we'll definitely make use this morning. Yesterday evening, dave and me scouted the close surroundings from our hotel and found a lovely market for the locals. They
mostly sold flowers and fruit. I have to say that we attracted some attention with our western looks, but only in a curious way, not a bad one. On our way back we found a tiny restaurant, maybe it
wasn't even a restaurant, that small. Three tables filled a room without a wall on the streetside and the owners didn't speak a word of english. By pointing at a picture of a meal we thought we'd
like, we made clear what they could make us. The description said 'mie ayam komplet spesial' which means something like 'special chicken noodles compleet' if i remember correctly. The other time i
was in indonesia i learned some local words, most of them concerning food of course:p. The food tasted delicious! They even gave us some sort of dumplings in a simple soup, and the chicken noodles
had mushrooms and more stuff in it i can't even describe. It costed us together 300.000 rupiah in the end, which equals approximately 4$ if i'm correct. No money.. Anyway, dave and michiel are still
in bed at the moment and i'm chilling on the balcony here. We're gonna walk a lot today i'd say, and check out as much of denpasar today as we can. Tomorrow we'll probably go to kuta to surf, chill
and go out. Stay there a few days and then dave and me go up north west to dive and snorkel in pulau menjangan. Michiel will be going to ubud by then, as he has only one week time to spend in bali.
For now, take care and we'll stay in contact, buddy:D. PS, an amazing smell of food just found its way to my nose. I'm so looking forward to the breakfast here! Take care everyone, and i,ll speak to
you soon;)
Maandag 14 mei 2012. Oke, ik zit nu in de trein van bundy naar brissie, ongeveer ter hoogte van fraser, iets zuidelijker van maryborough. Berlin calling van paul kalkbrenner op mn ipad aan het
luisteren. Buiten is het prachtig weer. De zon schijnt en het is zo'n 22 graden. De temp loopt nog op en zal wellicht richting de dertig komen vandaag. 't Is kwart voor twaalf qld time, en ik voel me
heerlijk. Zo nu en dan overbruggen we riviertjes en de altijd groene omgeving geeft je een gevoel van ultieme vrijheid. Het gebied waar ik doorheen rijd is op een aantal farms na ongerept. Ik bedacht
me zojuist dat dit een van die dingen is die nederland mist. Je kunt hier uren lang rijden en niets anders zien dan natuur, hier en daar wat boerderijtjes en hoppende kangoeroes. Ik laat
bundaberg achter me na twee en een halve maand. Vanochtend was ik iets eerder opgestaan, 5:15am, om mn vrienden uit te zwaaien. Het voelt vervelend altijd, afscheid, maar velen ga ik de komende weken
op verschillende andere plekken nog zien. Tevens voelt het fijn te weten dat er een sterke band is ontstaan met iedereen. Naast het werken op de fruitfarms wat veel volle dagen in beslag heeft
genomen, zijn we 's weekends vaak uitgegaan en hebben we met grote groepen gevoetbald. Afgelopen zaterdag was een franse jongen jarig en dat, in combinatie met mijn afscheid en dat van enkele
anderen, hebben we uitbundig gevierd. Ik denk dat ik het ergens wel ga missen, de vieze, maar drukke hostel; het zware maar goed verdienende werk. Iets voor drieën zal ik in brissie aankomen. Had
alvast een kamer gereserveerd in een chille hostel en ga dan direct naar de kapper. Ik kijk er naar uit om af te spreken met mijn vrienden in de stad en kan ook niet wachten om in cairns met bas de
hort op te gaan. We gaan daar een week lang feesten en een dagje het tropisch regenwoud in. En dan heb ik dan nog niet eens het leukste gedeelte gehad, want de 27e vertrek ik naar bali en lombok.
Vier weken lang goedkoop papradijs samen met dave, michiel en wellicht zelfs nog twee andere nederlandse jongens die ik in bundy heb leren kennen. Foto's door de ruiten maken lukt niet echt goed. Het
is jammer dat jullie nu niet zien wat ik zie. Groene vlaktes met groepjes bomen hier en daar. In de verte een kleine berg ook bedekt met groene loofbomen. Veel gum trees zie je hier ook. Uit ervaring
weet ik dat je buiten de trein zo nu en dan ook het onmiskenbare gekakel van kookabura's kunt horen. Ik zie ze hier zitten in de gum trees. Tussen de vlaktes met hoog gras kabbelen riviertjes die
soms uitmonden in bredere stromen. Hier en daar wat plasjes met water, iets te klein om een meer te noemen maar ook te groot voor een vijver. Knipper met je ogen en je komt langs een veeboerderij,
waar groepen runderen grazen in de zon. Ze realiseren het zich misschien niet allemaal, maar ze hebben het verdomd goed voor elkaar die beesten. Ruimte, gras, water en zon. Ik hoop zo nog een
kangoeroe of een koala te spotten. Die leven in het wild hier. Als je goed op de eucaliptus bomen let zie je die luie beesten wel eens zitten. De kans de je ze in actie ziet is echter zo'n een uit
zes aangezien ze twintig uur per dag slapen. En de kangoeroes zijn ook heel leuk. Hoppend van de een naar de andere plek, het zit er erg grappig uit allemaal. Nou, toch nog even iets op papier gezet,
ik zal kijken of ik het kan uploaden naar mn weblog. Het was eigenlijk van een briefje voor mezelf overgelopen in een weblogupdate. Iedereen de groeten en tot horens!
alweer te lang zonder iets van me te laten horen in aussie. De tijd vliegt dan ook nu ik regelmaat heb gevonden in het relatief kleine boerenstadje Bundaberg (Bundy). Ruim een maand geleden werd
het tijd om in plaats van louter geld uit te geven ook wat te verdienen. Nina is in feb terug naar Zwitserland vertrokken na een fantastische tijd in het Zuiden van Aussie (Victoria) te hebben
gehad.
In Melbourne aangekomen werden we opgepikt door Leo, Isa en Nick. Bemand in een campervan met een extra tent, tafel en stoeltjes begonnen we ons Great Ocean Road avontuur. Vrij als vogels trokken
we gedurende 2 weken naar fantastische plekken over de Zuidkust. Watervallen, surfstranden, barbeques, the 12 apostles: geweldig.
Hoe graag we het nog langer hadden laten duren, helaas kwam ook aan deze trip een eind. Nick moest in Melbourne op het vliegtuig en Leo en Isa reden door richting Noord. Nina en ik hebben Melbourne
een kleine week bekeken en ik heb daar zelfs nog een oud klasgenootje ontmoet die in een suburb als au pair werkte. Super cool om zo iemand aan de andere kant van de wereld te zien.
Van Mel naar Brissie. Hier hadden Nina en ik afscheid genomen. Dave (Canada) was echter al in Brissie, dus ik had geen tijd om alleen te zijn. Na iets teveel belletjes naar mijn mening en een te
lange week zijn we naar Bundy getreind en hadden we een plekje weten te bemachtigen in een van de 12 hostels hier. Desperately wanted amongst backpackers, vies, maar met verzekering van werk.
De tweede dag konden we beginnen met Passievruchten plukken. Dit hebben we ruim een maand gedaan. Aanvankelijk was het werk zwaar, maar geleidelijk werd het steeds gemakkelijker. Het heeft ook
absoluut zijn charme om in de zon in de groene velden verse vruchten te plukken en zo nu en doen stiekem zelf eentje op te eten als de baas niet kijkt..
We verdienen goed. Na het werk gaan we zo nu en dan naar een pokertoernooitje in het centrum, voetballen we met vrienden, maken we een filmpje en meestal besteden we goed tijd om lekker eten te
maken. In de hostel hangt een leuke sfeer en we hebben veel nieuwe vrienden gemaakt. Twee weken geleden is Michiel, een Nedelrandse tennisvriend, overgekomen en ook aan de slag gegaan als
fruitplukker.
Dave en ik werken nu op een gingerfarm. Weliswaar eentonig lopendeband werk, maar met een muziekje, vrienden en het vooruitzicht op een koud biertje aan het eind van de dag toch best uit te houden.
En het is natuurlijk ook mooi meegenomen om altijd gratis gember op zak te hebben;).
In mei ga ik via Brissie weer naar Cairns om daar met een vriend uit NL de tropen iets beter te leren kennen. We hebben al leuke plannen gemaakt. In juni ga ik naar Bali waar Dave en Michiel ook
zullen zijn en misschien zelfs nog meer kennissen vanuit Bundy. Ik blijf daar een kleine maand en op 28 juni kom ik alweer aan op Schiphol!!!!! Tijd vliegt, niet normaal..
Oke, hoewel ik absoluut geen persoon voor dagboeken ben, dat blijkt uit de frequentie waarmee ik tot op heden aantekeningen over mijn reis heb gemaakt, zal ik nu ik hier op de boot zit toch het een
en ander op papier zetten. Aangekomen met het vliegtuig in fiji stap je het humide klimaat in zodra je het airconditioned vliegtuig verlaat. De hitte is heerlijk, binnen 20 seconden plak je over je
hele lichaam. Het is niet zozeer het plakkende gevoel dat me in een nog beter humeur brengt. Het is het idee dat je op een exotische plek bent, dat door het klimaat als het ware wordt bewezen.
Eindelijk een Fiji stempel in mn paspoort, jeeeej!, nu checken hoe de shuttlebus ons naar ons eerste hotel (ja ik noem het maar zo, ook al is het eigenlijk een hostel, de kwaliteit is een hotel
waardig) brengt. Vervolgens eten nina en ik nog een hotdog en dan laten we onze rugzakken dragen door locals alsof we blanken zijn in nederlands indie in de 19e eeuw. Wauw, wat een geweldig hotel.
Vrijwel het eerste wat nin en ik doen is het zwembad in, dat gelukkig wordt gekoeld. De zeetemperatuur is als die van een jacuzzi, ergens in de dertig graden celsius. Een kabbelend watervalletje naar
het zwembad, zicht op de zee, palmen en hangmatten, zalig. Voordat we eten neem ik een cocktail, nina milkshake, en vervolgens beginnen we aan het feestmaal. Alle bediendes zijn zo behulpzaam, je
hoeft gewoon niets zelf te doen. Na het eten is er een show van lokale bewoners die dansen op fiji muziek, levensgevaarlijke acts uithalen en met vuurstokken spelen alsof het niets is. Vroeg op de
volgende dag, ei ontbijtje en de bus in naar de boot. Het probleem is alleen dat het extreem hard regent. Je kunt de druppels nauwelijks onderscheiden. Als ik uit het raam kijk zie ik dat de weg in
een rivier is veranderd. Bidden dat het verbetert. Van de bus op de boot, op een andere boot en je bent op een eiland met een diameter kleiner dan 100 meter. Eerst worden we naar een 30 share
dorm gebracht zonder muren en met een dak dat lekt. Mazzel, want mijn kluis was kapot dus ik, en daarom ook nina, sebastian en robert, krijgen een andere dorm. Dit keer met goed dak en muren. Goddank
een droog bed. Nu is het enige probleem dat we op een episich eiland zitten met gietende regen. Ik denk dt het prachtig is als we goed weer hebben. Laten we maar afwachten. We doden de tijd tot lunch
met de boel verkennen, je raadt het al: snel gebeurd, en spelletjes spelen op ipads en computers. Basti heeft age of empires II! Bovendien heb ik een heerlijk boek, vier eigenlijk, en heb nog bijna
7000 pagina's te gaan. Dan is lunch, wow, die lui hebben echt veel keus. Er is fruit vlees aardappels, salade. Hmmmmm. De rest van de dag gaat langzaam voorbij, maar mn boek wordt steeds leuker, dus
dat is fijn! Voordat we beginnen met dinner drinken we wat biertjes in de bar, trouwens echt grappig om met je voeten in het zand bier te drinken. Avondeten weer heerlijk uiteraard en daarna hebben
we bierspellen gespeeld. Was niet veel soeps hier in fiji, in aussie was het leuker. Oke, volgedne dag ontbijtje, aaight. Te chille omelet en pancakes gewoon. Het weer mag dan nog steeds slecht zijn,
maar het eten wordt er zeker niet minder op. Vandaag gaat redelijk hetzelfde als gister. Basti en ik maken in de 5 min dat het droog is een rondje rond het eiland. Echt grappig, na dit krijg je pas
echt een idee van de grootte van het eiland waar je op verblijft. Voor de rest heb ik niet zoveel toe te voegen. We wachten voornamelijk tot het weer beter wordt. Vanochtend staan we relatief vroeg
op en na weer zo'n zalig ontbijt stappen we op de boot naar ons nieuwe eiland. Het mooie van vandaag is het weer! Ja yep yo, de zon schijnt! Snel wat foto's maken en nu zit ik op de boot te
schrijven. We gaan van beachcumber naar waya lailai. Na een tijdje begint de boot toch wat heviger te schommelen en ik moet me concentreren om niet ziek te worden. Als we aankomen is het weer nog
steeds goed. Paradijselijk. Dat is het woord wat dit eiland het best beschrijft. Palmen en hangmatten op het strand. Het einde van een koele kreek. En daarachter de bungalows en dorms, alles in
exotische stijl, met rieten daken gebouwd. Na een grappige intro van een local met een sterk inboorlings accent dumpen de nieuwkomers hun spullen in de dorm en gaan we voor lunch. Onderweg maak ik al
een praatje met wat mensen hier die er al langer zijn. De lunch was is super relax. Op een terras kijk je uit over de zee en twee eilanden, dichtbij en ver weg. De fijimensen nemen het verzorgen van
de gasten hier zelfs een stapje verder dan op beachcumber. Op waya lai lai maken ze het bord klaar en hoef je niet eens op te staan voor een buffet. Het goede aan het eten hier is dat ze veel
vruchten bij serveren. Op fiji is papaya volgens mij de meest voorkomende vrucht. Gelukkig vind ik het lekker! In dit geval hadden we overigens ook worstjes, rijst, een lekkere saus, omelet en een
stuk cocosnoot. En natuurlijk de papaya. Met mn nieuwe vrienden maak ik na het eten een duik in het blauwe water, speel wat volleybal en lees mijn steeds spannender wordende boek op een hangmat onder
de palmen in de schaduw. Je hoort de kalme zee haar golven en het getjirp van vogels. Ik realiseer me dat ik zo'n beetje het toppunt van mijn bestaan heb bereikt. Beter dan dit gaat het gewoon niet
worden. In de namiddag ga ik toevallig naar mijn kamer en dan begint het toch te regenen. Naja, in ieder geval de eerste zon te pakken gehad vandaag dus ik ben niet treurig. Ik lees wel verder in mn
bed. Ook maak ik een ketting voor Eline van de schelpen die ik zojuist heb gevonden op het strand. Secuur werkje en het resultaat loont. Met etenstijd klinkt het houten instrument van marie, de
moeder van ons resort. Het gaat gepaard met haar stem:"dinner's ready!" Als ik naar buiten stap realiseer ik me dat het helemaal niet meer regent. De druppels die ik van binnen zag kwamen van het
rieten dak. Het was dus maar een korte bui geweest. Inmiddels is de lucht alweer blauw. Yes! Lekker eten, fiji biertje erbij, en lachen met de andere tijdelijke bewoners van het eiland. Daarna spelen
we kaartspelletjes en als een van de eerste ga ik uiteindelijk richting de dorm. Chiiill, vandaag weer lekker weer. We worden ontwaakt door het grappige geluid van marie en als een pavlov hond loopt
het water me al in de mond. Ontbijtje gehad an daarna klaarmaken om te gaan snorkelen. Geweldige ervaring hier. We zien veel reefsharks, ja, die met de witte vin, en talloze andere vissen en koralen.
Zicht is ongeveer 25 m schat ik, immens. Iedere keer weer geniet ik daarvan. En het water is ongelofelijk warm. Zelfs op de bodem is het nog steeds erg aangenaam! Een van die imboorlingen schiet op
een gegeven moment met een handharpoen een klein visje neer en lokt daarmee nog meer haaien. Brutaal als ie is grijpt ie dr plotseling een vast en als een van de weinige aai ik de haai. Overigens
duik ik graag met een diepe hap adem om tot soms wel 10 meter diep te gaan. Oog in oog op zo'n moment met een haai geeft ook echt een kick zeg. Na het snorkelen nog even chillen op het hemelse
strand. Niet normaal mooi als je op zo'n hangmat ligt dat er dan zo'n random neger naar je toekomt met een kokosnoot. "3 dollars only". Moet je toch ook een keertje gedaan hebben. Dus binnen een 10
seconden hakt ie dat ding open met een soort samurai zwaard en drink je met de anderen verse cocosmelk. Een meer exotisch gevoel kun je niet krijgen. Na de lunch gaan drie meiden en ik in de leer bij
locals over het weven van armbanden. Ik heb er een voor mam, pientje en mezelf gemaakt en een boekenlegger voor pap. Ook heb ik nog een halsbandje gekocht. Tsja, daarna weeeer chillen zwemmen hangmat
lezen en nu een beetje schrijven. Net had een van de booys een kokosnoot te pakken gekregen en die hebben we toen ook nog gedeeld. Ah, daar klinkt het houten instrument weer. Ook toevallig, ben net
klaar met schrijven. Ben benieuwd wat voor vanavond op het menu staat! Vandaag gaan we naar het nieuwe eiland. 's Ochtends hebben we de tijd dus kunnen we op ons gemakje inpakken en nog wat chillen
voordat we weer op de boot stappen. Het nieuwe eiland is top. Zoals gewoonlijk staan de mensen ons weer zingend op te wachten en worden we naar onze dorms geleid. Daarna snel lunch pakken: pizza!
Helaas groentenpizza, maar nog steeds pizza. Omdat er geen speciaal activiteit op t programma staat vandaag kunnen we lekker aan het zwembad genieten van een boek en de zon. Zo nu en dan even dippen
en dan weer lezen. Na een tijdje ga ik toch maar naar een hangmat op het strand, je moet toch voor wat afwisseling zorgen. Na zo'n dagje niets doen krijg je toch honger, dus een voorafje voor het
hoofdgerecht was zeer welkom. Na het eten treedden wat dudes op met een traditionele fiji dans en daarna leren ze ons de basics. Is leuk om met iedereen op muziek wat grappige moves uit te voeren.
Ook al is het ontbijt hier niet veel soeps gaan mandy, nina en ik erna toch opuit om het strand aan de andere kant van het eiland te zoeken. Er zou een pad zijn dat ons over de berg leidt en ons bij
een hemels strand brengt. Op weg komen we een moeder dochter koppel tegen en twee andere australische meisjes. We kennen ze al dus het is gezellig samen lopen. Bovendien kennen de aussies de weg
sinds ze gister al waren gegaan. De anderen hebben snorkelgear bij zich, daar hebben wij totaal niet aan gedacht. Toeval treft dat de australische meiden toch vroeg weg moeten, dus wij kunnen hun
gear daarna lenen. Het strand is denk ik het mooiste strand wat ik in mijn leven heb gezien. Tot nu toe. Blauw, helder water. Aangezien je temidden van een baai staat, groen bos aan de zijkanten en
uiteraard bijna wit zand onder je voeten. Het water is koel maar warm genoeg om er uren in te blijven. Dat doe ik dan ook. Eerst zwemmen we rond, als goden. Het gevoel dat er door me heen gaat is
goddelijk. De combinatie van het zicht, het water om je heen, de vissen en je vrienden. Fantastisch. Na een tijdje kunnen we de snorkels en flippers overnemen en gaan eerst Nna en ik en vervolgens
ook Mandy naar het reef. Zoals verwacht inmiddels is het weer schitterend en we zien nu zelfs octopussen en een van die vissen die zichzelf opblazen als ze bang worden. Dan steken er stekels uit
overal over hun lichaam. We gaan optijd terug voor de lunch en daarna wachten we relaxed af op een ander hoogtepunt van de dag: massaaaaaage!!:D Toppie top is dat zeg. Zo'n grote negerin die je
helemaal massert met kokosnoot olie. Ik viel bijna in slaap tijdens de 1 uur lange massage en toen ze klaar was vond ik het erg jammer. Ik had net nog een eind in de zee gezwommen en nu ben ik aan
het schrijven om zometeen naar het avondeten te gaan. Schrijf snel weer verder! De nieuwe dag, just another day in paradise.. Vandaag gaan we van korovue naar coral view. 's Morgens uiteraard nog wat
hammettime en daarna op de boot. Als we vanuit de verte onze nieuwe verblijfplaats zien bekruipt ons al een nieuwsgierig gevoel: kan het werkelijk nóg mooier? Coral view's a true stunner, definitely.
Het zonnetje schijnt lekker als we voet aan wal zetten (nog steeds niet echte regen gehad sinds beachcumber, onwaarschijnlijk gelukkig). Met een verse jus horen we de uitleg over het eiland aan en
beginnen we vervolgens aan onze currie als lunch. Hoewel ik het niet precies kan thuisbrengen meen ik kruiden te herkennen die paps ook gebruikt. Deze, volgens mij, vegetarische currie met vruchten
was werkelijk verukkelijk. Onze dorms zijn goed en al snel liggen we in het water, snorkelen we wat en vervolgens bruinen we op de ligstoelen op het gras aan de rand van het strand. De mensen die we
hier ontmoeten zijn super aardig en eigenlijk al tijdens de lunch hebben we een groep gevormd. Twee patserige canadezen, echt grappig, een andere canadees, wat nederlanders en zwitsers en duitsers.
We chillen de rest van de middag en ik neem een milkshake, lekkerste ooit, thee water en bier tot aan het avondeten waarna wat spelletjes spelen. Uiteindelijk roept een local dat er een schilpad die
eitjes legt is gespot. Onmiddelijk bedenk ik me dat het onzin moet zijn, want het is absoluut niet het seizoen ervoor. Nina had het zich ook al bedacht, maar toch nieuwsgierig gaan we met de rest
mee. Op het strand ligt een schild met zeewier eromheen en dit ziet er al nep uit. Toch zit die fiji vent de hele tijd te praten over hoe alles in zn werking gaat en over hoe zeldzaam het is. Als die
zegt dat die het hoofd tevoorschijn probeert te halen heeft die me vrijwel overtuigt dat het dan toch een echte schildpad is. Op dat moment schiet er een vent onder vandaan om ons te laten schrikken.
Die negers allemaal lachen, maar ik moet toch eerlijk zeggen dat ik het niet echt een leuke streek vind. Het is echt een van mijn grootste hopen om dit ooit te kunnen meemaken en dan maken zij er
zo'n grap van.. Afijn, daarna hebben we nog wat gedronken en zijn we uiteindelijk naar bed gegaan. Vandaag staan we redelijk vroeg op om na een ontbijtje, beter dan op korovue, op de water taxi te
stappen. We hebben een fantastische trip voor de boeg. Persoonlijk kan ik de film Blue Lagoon niet goed herinneren, maar een gedeelte ervan speelt zich af in een grot. Die gaan wij bezoeken vandaag!
Na drie kwartier op de boot zijn we op de plaats van bestemming: een prachtig eiland. Eigenlijk is het moeilijk om te zeggen welk eiland nou mooier is dan het andere, maar dit was echt een mooie
plek. We krijgen een duikbril en met mij toevallig voorop lopen we tussen de rotsen naar een grot. "Just keep going on, Christian!" (ze kunnen hier de T niet goed uitspreken:p) Bukkend voor lage
rotsen en voorzichtig om niet uit te glijden komen we aan bij een, wat oogt, diepe waterpoel. "Just keep going on, Christian!" klinkt het weer, dus ik spring er maar gewoon in. Poeh, het was geen
zeewater, maar zoet water, dus de temperatuur was lager dan ik had gedacht. Ik riep al naar de anderen: "aaahhh, cold!!!" De anderen zijn iets meer reluctant dan ik, maar als de leuke canadees,
david, er ook in springt, volgen er meer. Ik zwem maar gewoon door, nog steeds als leider van de groep, tot ik twee dudes tegenkom. Het is prachtig. Te zwemmen in een cave geeft echt een gigantische
kick. Ik moet eerlijk zeggen, achteraf gezien heb je echt wel wat swimmskills nodig voor deze trip, maar de meesten van ons hadden dat wel. In ieder geval, als de eerste tien mensen hebben verzameld
worden wij in een hoekje apart genomen. Aangezien ik voorop ben zegt die dude tegen mij: "take deep breath, my friend, and swim to the light." Ik denk echt, oke ik moet nu gaan duiken? Die vent houdt
zn hand op mn hoofd en gaat kopje onder. Ik natuurlijk ook. Onder water is het best donker, maar ik zie verderop, onder alle rotsen een lichtje. Ik zwemmen zwemmen zwemmen natuurlijk. Boven me zie ik
massief rots en ik realiseer me dat ik echt onder die rotsen doorzwem. Dan kom ik bij het licht en zie ik eindelijk een plek waar ik naar boven kan. Bam, ik kan weer ademen en ben ik een pikdonkere
ruimte. De neger met de zaklamp vraagt of alles goed gaat en na mijn bevestiging gaat ie weer onder om de volgende duiker op te vangen. Dat moment is het weer pikdonker en kan ik niets doen dan
watertrappelen. Eng, maar ook een fantasische ervaring en zodra meer mensen komen is het toch super gezellig. Ook beginnen mijn ogen wat meer te wennen en kan ik toch meer zien dan eerst. We hebben
een lol daar met zijn allen, en als iedereen er is, op een meisje na die paniekte tijdens het onderwater gedeelte en terugmoest in ademnood, zwemmen we verder. Prachtig mooi is dit. De temperatuur
van het water merk je al lang niet meer en het zwemmen is zalig. We schreeuwen en maken echo's en half bang half blij verkennen we de hele grot. Terugzwemmen was gemakkelijker, omdat je dan naar het
zonlicht zwemt en meer overzicht hebt. Onderwater zie je dat het toch wel erg diep is. Terug in de eerste grot genieten we van de omgeving weer. We klimmen op de zijkanten en springen en splonzen
weer het water in. Ook ben ik helemaal naar de bodem gezwommen, is misschien iets te diep dit keer want ik moet een minuut uithijgen als ik weer boven kom. Maar iedereen wel juichen natuurlijk! Ik
denk dat dit echt rond de 15m is. Als we weer teruggaan is het zeewater zalig warm. We hebben nog wat tijd om het koraal te bezichtigen, maar dan gaan we toch weer terug. Compleet uigehongerd komen
we aan. Gelukkig staat er een schitterende tevens gigantische sandwich met weet ik wel niet wat erop op ons te wachten. Tijdens de lunch begint het te regenen. Maakt ons eigenlijk niet zoveel meer
uit. Ik lees een groot gedeelte van de dag, speel kaarten en praat met iedereen. Uiteraard onder het genot van de creme brulee milkshake. De avond verloopt zoals gisteren, alleen nu zijn er
meer drank en spelletjes bij betrokken. Eten is trouwens nog super relax weer. 's Avonds ongeveer 1 uur naar bed, ik ben uitgeteld.. Vroeg op vandaag, snel ontbijt en uitchecken. Nu is het even
droog, maar vannacht heeft het veel geregend en er is nog een cycloon op komst, dus dat belooft wat. Ik lees en schrijf nu, zo gaan we wat lunchen en dan op de boot naar mantaray! Vlak voordat we de
boot opstappen wordt ons goed en slecht nieuws gemeld. Het goede nieuws is dat de cycloon die op fiji af stevende een andere richting heeft genomen en dus geen echte bedreiging meer vormt. Het
slechte nieuws is dat er nu een nieuwe cycloon op fiji af komt. Nice. De boottrip is dit keer een stuk wilder dan de andere keren. Ik heb het gevoel dat we zo nu en dan zelfs vliegen en de pukebags
worden in een rap tempo rondgebracht. David houdt het op een gegeven moment niet meer en na zo'n vier zakjes man te hebben gemaakt verhuist de arme jongen naar de achterkant van de boot. Uiteindelijk
komen we natuurlijk wel aan op mantaray. Dit is ook weer een prachtig eiland. Enige nadeel is dat het nu erg hard regent. Wel zijn er erg aardige mensen, dus we voelen ons direct welkom. In de dorm
hangt boven ieder bed een klamboe. We zijn dus gewaarschuwd. Gelukkig heb ik genoeg musquitospray. We brengen vandaag door met kaartspelletjes, treurige blikken naar buiten werpen en lezen. Opzich
best goed, want iedereen is redelijk moe. Met het avondeten worden we aangenaam verast, ons wordt werkelijk een feestmaal voorgeschoteld. Eerst soep, een voorafje en dan de derde gang. Het een nog
lekkerder dan het ander. Na nog even lekker uitgebuikt te hebben zijn er nog wat spelletjes in de lounge, maar eerlijk gezegd stelt dit niet zoveel voor. We besluiten daarom vroeg naar bed te gaan.
Vandaag lekker ontbijtje en daarna snel uitchecken. Ik wil graag een keer duiken in fiji en zover heb ik de kans nog niet gehad. Hier is het gelukkig mogelijk en zonder al te veel moeite sta ik klaar
met mijn divemaster in onze divegear. Het regent niet maar toch is het niet verstandig om met de boot uit te varen. Storm is namelijk op komst. Daarom doen we een duik vanaf de kust. Je zwemt dan
eerst naar het diepere gedeelte en daalt dan af. Ik ben blij dat ik toch een keer heb gedoken in fiji. Het koraal hier op mantaray is niet zo bijzonder, maar we zien een grotere lion fish dan ik ooit
heb gezien, prachtig dier. Verderop schiet een verscholen stingray voorbij en later vinden we een octopus. De divemaster laat zien dat als je met je hand dichterbij komt het dier van kleur verandert.
Het is zo een raar en mooi gezicht, normaliter is die zwart, maar in een soort verdedigingsmode krult ie een beetje en wordt ie wit. Ik probeerde het natuurlijk ook uit maar na twee keer grijpt de
octopus mijn vinger. Ik schrik me echt een ongeluk, dit zuignappen zijn best sterk. Gelukkig niks aan de hand, kom gemakkelijk los en vervolgens gebeurt de divemaster hetzelfde.;) Na de duik van 50
min, 18m, begin mn ademhaling steeds beter te beheersen onderwater, wachten we lekker in de lounge tot de boot komt. Het is zoals verwacht weer een bumpy ride en op de boot komen we te weten dat ons
volgende eiland te gevaarlijk is om heen te gaan. Daarom gaan we de laatste twee nachtjes weer naar beachcumber. Omdat we nog weten van de eerste keer dat de grote dorm niet veel sterren verdient,
vraag ik brutaal of we weer in onze oude kamer kunnen. Dit is niet mogelijk, maar er is uiteindelijk wel een vier dorm beschikbaar en die blijkt ook nog eens onbewoond te zijn. Nina en ik hebben dus
onze eigen kamer zonder 90$ extra te betalen, toch mooi meegenomen! Zoals verwacht is sebastian nog steeds op het eiland en het is leuk om weer met hem te chillen. Vanwege bed bugs was hij
overgeplaatst naar een privedorm en dat is helemaal relax. Lekker eten en 's avonds feest, pretty standard on beachcumber. Vandaag is echt een nietsdoen dagje. Basti en ik spelen spelletjes op zn
computer en mijn ipad, kijken wat two and a half men en lopen een keertje rond het eiland. Uiteraard missen we geen maaltijd en tegen de avond drinken we nog wat biertjes. Zojuist hebben we ontbijtje
gehad en zijn we uitgechecked. Ik zit nu op de boot en de helft van de passagiers is ziek en kotst en crepeert vanwege de golven. Hoop dus dat we snel aankomen op nadi. Daar hebben we nog een dagje
en dan gaan we morgen met het vliegtuig terug. Wat schieten de dagen voorbij hier. Ik heb nog steeds geen idee welke dag het vandaag is. Die kennis raak je vrijwel direct kwijt als je voet aan fiji
zet. Ik ben benieuwd of het weekend is als we weer terug komen in brissie!
bijna nieuwjaar alweer, en nog altijd goed weer. Noosa heb ik inmiddels afgesloten. Wat heb ik het daar leuk gehad. Veel vrienden gemaakt waaronder een aantal locals, met wie we grondig zijn
uitgegaan en waarmee ik een leuke verjaardag heb gevierd. De hele dag gesurft, 's avonds heerlijk gegeten en uiteindelijk super relax uitgegaan.
Maar Noosa moesten we uiteindelijk helaas verlaten. We zijn met de bus vervolgens naar Rainbow Beach gegaan. Dat ligt ten Noorden van Noosa, een beetje op de grens waar het tropisch regenwoud
begint. Vanuit hier konden we gemakkelijk naar Fraser Island. Helaas had het de eerste daagjes veel geregend, maar dat mocht de pret niet drukken. Met een groep van 30 mensen zijn we de 24e gewoon
in 4weel drives naar het eiland gegaan.
Fraser Island is een plaats die bijna onaangetast is door mensen. Van de oorspronkelijke aberigonal bevolking leeft nog maar een kleine groep daar. Het eiland bevat het grootste meer dat uit puur
regenwater bestaat ter wereld en heeft een heleboel fantastische plekken. We gingen dus overal heen in 4WD en sliepen in tenten. De kerstsfeer zat er natuurlijk niet echt in met dit weer, maar we
kregen er gelukkig veel voor terug!
Komende dagen is Sydney aan de beurt en het gaat ongelofelijk gaaf worden met nieuwjaar:D. Ik zal wat foto's hier uploaden. Op facebook staan zelfs nog meer foto's. Neem daar ook nog maar even een
kijkje als je het leuk vindt:).
Jeejee, wat een heerlijk bestaantje hier. Op een aantal regenbuien na is het weer erg mooi. Gister was het de hele dag stralend blauw, zodat nina en ik kozen voor een wandeling door het national park
in noosa. Eergister hebben we het prachtige byron achter ons gelaten en hebben we koers gezet naar noosa, wat in een woord schitterend is. In noosa mondt een rivier uit in de oceaan wat een soort
langerekt dorpje creeert met drukkere en minder drukke plekjes. Huizen bezetten de kust langs de rivier wat snachts een gala aan lichtjes oplevert. Nina en ik zitten in halse lodge, een super
gezellige hostel dicht bij het strand en aan de rand van het centrum van noosa heads, het hoofdgedeelte van noosa. De eerste avond hadden we gegeten in het restaurantje wat bij halse lodge hoort,
waarna we kennis maakte met de andere gasten in de hostel. Er is een pingpong tafel en met een biertje in de hand rond de tafel spelen leverde leuke momenten op. Halse lodge is erg sociaal, veel
mensen komen hier alleen, dus contact is snel gelegd. Gister na een lekker ontbijt, eindelijk eens wat ei:), gingen nin en ik dus naar het national park. Het was indrukewekkend te zien hoe mooi de
natuur hier is. Het zeewater is kristalhelder en overal om je heen hoorde je vreemde vogels tjirpen. We hoorde zelfs een koala, maar we konden hem helaas niet zien, wat ook niet zo gek is daar ze
zich goed verstoppen in de toppen van de bomen. Na een bezoekje aan 2 verschillende stranden hadden we wat eten ingeslagenvoor de komende week en het ons gemakkelijk gemaakt in de hostel. Ik maakte
met een vette gozer van texas een strandwandeling terwijl de zon onder ging, al was het helaas te bewolkt om de zon goed te zien. Met een zelfgemaakte fetasalade genuttigd te hebben brgon de avond
weer op gang te komen en dankzij het dek kaarten van bas, thanks again, mate, heb ik wat nieuwe bierspelletjes geleerd. 's Nachts hebben we op het strand de sterrenhemel bekeken, het was al weer wat
opgeklaard. Een brits meisje had een app op dr htc die alle sterrenbeelden benoemde wanneer je het schermpje op de hemel richtte. Bijzonder, ik had eigenlijk nog niet van google sky op een mobiel
gehoord^^. maar op die manier heb ik wel wat nieuwe sterrenbeelden geleerd. Zojuist lekker ontbijtje gemaakt, en als de wolken zo wegtrekken ga ik denk ik een surfboard huren voor vandaag en lekker
nnaar het strand. Hartrlijke groetjes iedereen, en ik probeer ook nog de foto's die nina en ik hebben gemaakt in het national park te uploaden! Ciao
Heeey luitjes, Al een tijdje niet meer geupload, dus tijd voor een nieuw verhaal. Ik zit nu in een hostel in byron bay en blijf hier 5 nachtjes. Het regent en is ondertussen wel warm, dus binnen
blijven is helaas de beste optie. De afgelopen weekjes heb ik niet veel meer uitgespookt dan daarvoor eigenlijk. Cambridge examen gedaan, 's weekends naar t strand en uitgaan wanneer ik zin had. Ik
ben naar coolangatta geweest twee keer, en beenleigh. Ook hadden we nog een keertje gelasergamed en bios hebben we een paar keer gepakt. Maar wat voor ons ligt is nog leuker zelfs. Ik heb een
fantastische tijd in brisbane afgesloten en met tegenzin afscheid genomen van ee heleboel vrienden. Veel van hen ga ik nog ontmoeten maar het geeft toch meestal een brok in je keel. Het is bijzonder
hoe goed je mensen kunt leren kennen binnen drie maanden en er zo een goede band mee kunt krijgen. Afijn, nu byron bay waar nina en ik hopen dat het weer snel beter wordt. Het blijft een leuk stadje
met een groot gehalte jongeren. Dat levert veel gezellige barretjes op, goedkope eettentjes en in dit geval ook een fijne en schone hostel. De komende week spenderen we hopelijk veel tijd op het
strand. Volgende week zetten we koers naar noosa waar we mn verjaardag ook zullen vieren en daarna kerst op fraser island. Gaat hartstikke top worden. Ik zal jullie proberen wat frequenter op de
hoogte te houden dan afgelopen maand. Groetjes aan iedereen en prettige feestdagen gewenst alvasst!,,!,
